"Zbieram znicze ze śmietników na Wszystkich Świętych, bo mnie nie stać. Tak pamiętam o bliskich”

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Jestem biedna, ale chcę zadbać o groby bliskich

Na cmentarzu widzę, jak ludzie patrzą na mnie, gdy wyciągam stare znicze ze śmietników. Niektórzy się dziwią, inni komentują półgłosem, że to wstyd, jeszcze inni odwracają wzrok i udają, że nic nie widzą. Ale ja mam swoje powody, żeby to robić. Kiedy zbliża się Wszystkich Świętych, chcę, żeby na grobach moich bliskich zapłonęły światełka, żeby były tam kwiaty. Niestety, jako samotna mama trójki dzieci nie mogę sobie pozwolić na kupowanie nowych wiązanek i zniczy na każdy z tych grobów.

Szklane znicze, które ludzie wyrzucają, zbieram i zabieram do domu. Myję je dokładnie, dokupuję tylko nowe wkłady i dzięki temu mogę postawić na grobach kilka zapalonych świeczek. Może to nie są nowe, eleganckie znicze ze sklepu, ale dla mnie liczy się, że płoną dla tych, których kocham i których już nie ma. To jest dla mnie ważne – żeby pamięć o nich była żywa, nawet jeśli muszę o to dbać w taki sposób.

Canva

Z wiązankami jest więcej pracy. Zbieram sztuczne kwiaty, które inni już wyrzucili, i w domu tworzę z nich nowe kompozycje. Siadam wieczorem i po kawałku składam z tych resztek coś, co mogę postawić na grobie. Może nie są idealne, ale dla mnie to i tak symbol. Kiedyś koleżanki powiedziały mi, że mam talent do tworzenia wiązanek – że moje kompozycje wyglądają lepiej niż te z kwiaciarni. Taki talent z potrzeby i miłości, bo wiem, że w ten sposób mogę dbać o groby bliskich, na ile mnie stać.

Nie jest mi łatwo pisać o tym, że zbieram znicze ze śmietników. Ale jestem dumna, że potrafię gospodarować pieniędzmi i radzić sobie z trudnymi sytuacjami. Każdy grosz się liczy, a te pieniądze, które mogłabym wydać na nowe znicze, przeznaczam na jedzenie, ubrania czy szkolne przybory dla moich dzieci. Moje dzieci są moim priorytetem, ich potrzeby zawsze stawiam na pierwszym miejscu. Ale nie mogę też zapomnieć o tych, którzy odeszli. Dlatego robię, co mogę, żeby i oni mieli swoje światełka w dniu Wszystkich Świętych.

Nie wszyscy to rozumieją. Kiedyś, gdy zbierałam znicze na cmentarzu, zobaczyła mnie siostra mojego byłego męża. Spojrzała na mnie z pogardą i powiedziała głośno, tak żeby wszyscy słyszeli:

No patrzcie, zamiast siedzieć w domu i zajmować się dziećmi, to łazi po cmentarzu i grzebie w śmietnikach. Widać, że nie wie, co robić ze sobą.

canva.com

Było jasne, że chciała, żebym poczuła się zawstydzona. A przecież ja nie kradnę, nie proszę o pomoc, nie kombinuję. Po prostu radzę sobie najlepiej, jak mogę. Może to nie jest eleganckie, może nie wygląda dobrze, ale dla mnie liczy się intencja – że pamiętam, że dbam, choć robię to po swojemu.

Marzę o dniu, kiedy będzie mnie stać

Marzę, że kiedyś nadejdzie dzień, kiedy nie będę musiała liczyć każdej złotówki i zastanawiać się, co mogę sobie pozwolić kupić, a z czego zrezygnować. Może kiedy dzieci pójdą do szkoły i przedszkola, znajdę dodatkową pracę i wtedy będę mogła kupić nowe znicze i wiązanki bez myślenia o kosztach. Ale na razie muszę oszczędzać na każdym kroku i robić to, co muszę, żeby pogodzić pamięć o zmarłych z codziennym życiem.

Iza