"Sprzedaż zwykłego łóżeczka zamieniła się w koszmar – już nigdy więcej. To nie na moje nerwy"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Masz historię do opowiedzenia? Prześlij ją na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Nie chciałam trzymać w domu niepotrzebnych rzeczy po dzieciach

Zawsze staram się nie wyrzucać rzeczy, które są jeszcze w dobrym stanie. Jeśli coś można sprzedać za jakieś drobne, to czemu nie - to i ekonomicznie, i ekologicznie. Miałam po moich córkach fajne, drewniane łóżeczko dziecięce; takie solidne, z regulowaną wysokością i szufladą na pościel. Służyło nam kilka lat, ale teraz, wiadomo, już nie było potrzebne.

Najpierw myślałam, że oddam je komuś z rodziny, ale akurat nikt nie planował dziecka. No to wystawiłam ogłoszenie w necie. Opisałam łóżeczko, zrobiłam zdjęcia z każdej strony i ustawiłam cenę – śmiesznie niską, żeby szybko poszło. Serio, za grosze, ale też nie za darmo, bo darmochy nikt nie szanuje. W końcu łóżeczko było w pełni sprawne, wystarczyło tylko umyć i złożyć. Myślałam, że znajdzie się ktoś, kto to docenia, ale jak bardzo się myliłam.

canva.com

Kolejka dziwnych kupujących

Od razu po wrzuceniu ogłoszenia zaczęły spływać wiadomości. Myślałam:

Super, zaraz je sprzedam i będę mieć spokój.

Ale szybko okazało się, że to wcale nie takie proste.

Najpierw pojawili się ludzie, którzy chcieli "zarezerwować" łóżeczko na parę dni. A potem nagle znikali: przestawali odpisywać, nie przychodzili na umówione spotkania, dosłownie jakby rozpływali się w powietrzu. No, a ja czekałam jak ta głupia.

Potem zaczęły się pytania o szczegóły. O Jezu, i to jakie szczegóły! Gdyby tylko o to, jaki rozmiar łóżeczka (choć przecież podałam wymiary w ogłoszeniu i wystarczyło przeczytać), jak głęboka jest szuflada, ile waży praktycznie każda większa część z osobna, czy całość zmieści sie do takiego a takiego samochodu. A nawet dostałam zdjęcie pokoju z pytaniem, czy łóżeczko będzie pasować do takiej sypialni. Odpowiadałam cierpliwie, ale oczywiście na końcu zawsze coś nie pasowało. Albo za szerokie, albo za ciężkie, albo „A wie pani co, jednak zrezygnuję”. I tak w kółko.

canva.com

Wisienka na torcie – wiadomość, po której padłam

Ale najgorsza była jedna pani, która przebiła wszystkich. Jej wiadomość to była istna perełka. Otwieram SMS i czytam:

Witam, szukam łóżeczka, ale nie mogę zapłacić, bo nie pracuję, a mam małe dziecko. Pani na pewno ma dobre serce i mi je odda za darmo. Proszę powiedzieć, kiedy mogę przyjechać po odbiór.

Serio: kobieta po prostu założyła, że oddam jej łóżeczko za darmo, bo ona nie ma kasy. Nie wierzyłam własnym oczom. Grzecznie odpisałam:

Dzień dobry, chyba zaszła pomyłka. Łóżeczko nie jest wystawione za darmo, cena jest naprawdę niska. Pozdrawiam.

I myślałam, że to koniec, ale nie! Po chwili dostaję kolejną wiadomość:

Pani mnie nie zrozumiała. Jest pani bez serca, ale karma wraca, proszę o tym pamiętać. Żegnam!

No wiecie co: jakie „bez serca”? Dlatego, że nie oddam łóżeczka za darmo? To już przegięcie. Po tej wiadomości totalnie mi się odechciało. Zdjęłam ogłoszenie i stwierdziłam, że łóżeczko wyląduje w piwnicy, a ja oddam je komuś znajomemu za kilka lat. Sprzedawanie takich rzeczy w necie to nie na moje nerwy.

Marta