"Obiecałam, że kupię wózek dla Kubusia. Złośliwa powinowata wybrała najdroższy model dostępny w sklepie"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Obiecałam, że kupię wózek dla Kubusia

Jak chyba każda kobieta w moim wieku, z niecierpliwością wyczekiwałam na wieść, że wreszcie zostanę babcią. Cóż, nie było to proste. Mój syn i jego żona od dłuższego czasu odwlekali decyzję o powiększeniu rodziny, tłumacząc się różnymi rzeczami — a to kredyt, a to kariera, a to ogólne problemy na świecie. Rozumiałam ich, ale nie mogłam się doczekać nowej roli. W końcu padło to upragnione zdanie:

Mamo, zostaniesz babcią.

Ogarnęła mnie istna euforia. Oczywiście, jak każda porządna babcia, od razu złożyłam obietnicę, że wesprę ich, jak tylko będę mogła i że kupię wózek. Synowa najpierw trochę kręciła nosem, ale w końcu się zgodziła.

Moja relacja z powinowatą jest nie najsłodsza. Zawsze była osobą niezwykle upartą, uważając, że ona wie wszystko najlepiej. Z kolei ja jestem typem człowieka, który nieco inaczej podchodzi do życia. Pamiętam na przykład, jak przy świątecznym stole nietaktownie poprosiłam o pieprz do pierogów, bo za słabo je doprawiła i do dziś mam wrażenie, że te słowa ważą nad naszymi stosunkami niczym ciemna chmura.

No, ale przecież dla Kubusia zrobię wszystko.

- pomyślałam i ucieszyłam się, że mogę dołożyć swoją cegiełkę do wygodnego dzieciństwa mojego wnusia.

Canva

Złośliwa powinowata wybrała najdroższy model dostępny w sklepie

Justyna postanowiła jednak podnieść poprzeczkę. Już na drugi dzień po tym, jak padła propozycja zakupu wózka, synowa zaczęła przeglądać oferty, a ja naiwnie myślałam, że wybierze coś w rozsądnej cenie. Po kilku dniach intensywnych poszukiwań w internecie i czytania opinii zabrałam ją do sklepu, a ona wskazała palcem na najbardziej wypasiony model. Miał wszystko: złote felgi, amortyzację lepszą niż w moim aucie, ergonomiczną rączkę, specjalny uchwyt na smartfon i osobny na termos z kawą.

Kiedy ujrzałam cenę, zachodziłam w głowę, czy Kubuś naprawdę będzie potrzebował takich luksusów. Poczułam złość na Justynę. Przecież ona mogła wybrać coś tańszego. Po chwilowej frustracji i kilku głębokich oddechach zaczęłam zastanawiać się, czy to jakaś próba testowania granic babcinej miłości.

A ja przecież każdy test na idealną babcię przejdę. Po chwili wklepałam kod do karty w terminalu i lżejsza o parę tysięcy wróciłam do domu, czując się spełnioną babcią. Bo tak jak już wspominałam, dla mojego wnusia zrobię wszystko.