"Mój przyszły zięć dostał ode mnie wspaniały garnitur ślubny. Odmówił przyjęcia prezentu"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Prześlij swoją historię na: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Mój zięć nie jest najgorszy, ale ubrać się nie potrafi

Mój zięć to, prawdę mówiąc, naprawdę dobry człowiek – inteligentny, przystojny i dobrze wychowany. Nasze początki nie były jednak idealne, a to wszystko dlatego, że mój zięć mi się nie spodobał.

Moja córka jest dziennikarką i przeprowadza wywiady z różnymi ludźmi. Wiele osób poznała i poznawała, i tak sobie pomyślałam, że może uda jej się znaleźć jakiegoś bogatego biznesmena. A jednak ona miała głowę gdzie indziej i znalazła sobie artystę, pisarza, który ma swój specyficzny styl i pisze kryminały.

Marek ubiera się w zaskakujący sposób. Jego ubrania po prostu są nietypowe, ekstrawaganckie i dziwne. Dodatkowo, Marek ma bardzo dużo tatuaży, a niektóre z nich wyglądają bardzo specyficznie. Przyznam się, że to nie jest moja stylistyka. Z drugiej jednak strony, gdy go poznałam, zrozumiałam, że to naprawdę dobry człowiek. Kilka razy z nim rozmawiałam i zdałam sobie sprawę z tego, że to naprawdę jest bardzo dobra osoba. Dobra osoba, która nie potrafi się ubrać w odpowiedni sposób do sytuacji.

Gdy tylko oświadczył się mojej córce, ja już byłam pewna, że muszę kupić mu ubranie, żeby jakoś wyglądał na ślubie.

Canva

Kupiłam zięciowi garnitur ślubny

Jak sobie założyłam, tak też zrobiłam. Marek jako prezent przed ślubem z moją córką dostał ode mnie piękny, luksusowy, dobrze skrojony garnitur. Myślałam, że doceni mój prezent, ale gdy tylko go dostał, spojrzał na mnie i stwierdził, że nie szanuję jego granic i że nie powinnam mu wybierać garniturów, a moje pomysły bardzo mu się nie podobają.

Byłam bardzo zaskoczona i odpowiedziałam, że przecież to dla jego dobra, że chciałam mu pomóc i myślałam, że chociaż doceni gest mojego dobrego serca i to, że na jego ślubny garnitur wydałam całą swoją emeryturę. On jednak mnie jeszcze skrytykował. Wtedy jednak do akcji wkroczyła moja córka, która przytomnie poprosiła Marka, żeby chociaż ten garnitur przymierzył.

Okazało się, że kupiłam na oko trochę za szeroki i za duży, ale sam krój w mojej ocenie był w porządku. Marek jednak był załamany, ale powiedziałam mu, że można go oddać do krawca. On jednak się obraził i stwierdził, że sam sobie kupi taki garnitur ślubny, jaki będzie chciał i odmówił przyjęcia prezentu. Jest mi smutno, że przyszły zięć tak się wobec mnie zachował.

Jadwiga