"Bratowa nie chciała przyjąć prawie nowych ubrań po moich dzieciach, bo nie były markowe"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Moje dzieci donaszały ciuchy po dzieciach mojej kuzynki

Jestem przekonana, że to przechowywanie i później przekazywanie sobie ubrań po dzieciach, gdy zajdzie taka potrzeba, funkcjonuje niemalże w każdej polskiej rodzinie. Dzieci rosną jak na drożdżach, więc to oczywiste, że w takich ubrankach długo nie pochodzą, przez co ich stan jest praktycznie nienaruszony.

Gdy ja urodziłam pierwsze dziecko, to dużo ciuszków dostałam od mojej kuzynki, której dzieciaki mają już po kilka lat i przyjęłam je z pocałowaniem w rękę. Mój maluch je poużywał, a później wylądowały na strychu, gdzie czekał do narodzin kolejnego dziecka w rodzinie. Ja nie planowałam większych różnic wieku między moimi dziećmi, więc lada moment ponownie zostałam mamą i ponownie dziecięce ubranka, które przejęłam od kuzynki, przydały mi się w pierwszych latach życia mojej drugiej pociechy.

Dla mnie to nie była żadna ujma, że dzieci donaszają po kimś. Po pierwsze były na tyle małe, że nic nie rozumiały, a po drugie uważam, żę to niemądre wydawać pieniądze na nowe ubranka, które i tak za chwilę nie będą się do niczego nadawać.

canva.com

Bratowa nie chciała przyjąć dziecięcych ubranek po moich dzieciach

W międzyczasie sporo tej odzieży też dokupiłam, żeby dzieci miały coś nowego na jakieś wyjazdy czy inne okoliczności. Wszystko i tak po kilku miesiącach lądowało w workach. Po co? Ano po to, żeby kiedyś przekazać wszystko dalej. W końcu jak to się mówi: "W rodzinie nic nie zginie".

Okazało się niestety, że ona żadnych ubrań po kimś nie przyjmie, ale to nie dlatego, że są po kimś, ale w tym przypadku dlatego, że nie są markowe, co według niej mocno wpływa na ich jakość. Tylko ja nie rozumiem, jakie to m znaczenie w przypadku dzieci.

Bratowa oznajmiła mi wprost, że ubranek ode mnie nie weźmie i żebym nie naciskała, bo to pogorszy nasze relacje. Jak podkreśla, na nowe ciuszki dla dzieci ją stać, więc sobie poradzi, a ja swoje mam oddać komuś, kto rzeczywiście jest w dużej potrzebie finansowej.

R.