"Partnera wyproszono z zebrania, bo nie jest ojcem mojej córki. Kiedyś tak nie było"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Źle się z tym poczułam

Bardzo źle poczułam się wczoraj, gdy wyproszono mojego partnera z sali. Udaliśmy się do szkoły na zebranie. Poszliśmy razem, bo to już ósma klasa i spodziewaliśmy się, że może czegoś istotnego się dowiemy. Może czegoś o egzaminach, a może będzie trzeba podjąć jakieś decyzje związane z zakończeniem ósmej klasy, niestety już na wstępie mój partner został wyproszony.

Tak, byłam zaskoczona. A to dlatego, że przez ostatnie prawie 7 lat nigdy taka sytuacja nie miała miejsca, mimo że wszyscy wiedzieli, że nie jest biologicznym ojcem mojej córki, ale jej tego ojca zastępował, a raczej pokazywał, jak to jest tego ojca w ogóle mieć.

canva.com

Współpracujemy z kadrą pedagogiczną

Z nauczycielami jesteśmy w stałym kontakcie. Oni doskonale wiedzą, jaka jest sytuacja. Mają świadomość, że toczyły się sprawy o odebranie praw, a ojciec córki miał zakaz kontaktu z nią.

Nauczyciele wiedzieli też, jak bardzo córka jest za moim partnerem oraz mieli świadomość, że on poświęca się jej wychowaniu, wielokrotnie z czegoś dla niej rezygnując. Zawsze do tej szkoły normalnie przychodził. Zdarzało się, że zamiast mnie, bo mi nie pasowało. Nikt nie miał z tym problemu, aż tu nagle stworzyło się jakieś wielkie poruszenie.

Oczywiście wyszedł

Partner oczywiście wyszedł, a ja wstałam i poprosiłam o wszystkie dokumenty do podpisania. Ogarnęłam te podpisy i wyszłam, mówiąc tylko: "do widzenia". Później okazało się, że na zebraniu i tak niczego bym się nie dowiedziała, bo to standardowa, coroczna gadka. Przynajmniej więc nie zmarnowałam czasu.

Planuję wystosować list do kuratorium, żeby zapytać o moje prawa. Na to zebranie zwalniałam się z pracy, bo myślałam, że będzie ważne. Na kolejne już się nie zwolnię i jeśli mój partner nie będzie mógł w nim uczestniczyć (on kończy dużo wcześniej), to nie pojawi się nikt. Ja wiem, że i tak niczego nie stracę. A nauczyciele niech w takim razie przekazują mi niezbędne informacje przez wirtualny dzienni. Tyle w temacie. Ale aż by się chciało powiedzieć: a  to Polska właśnie. Czasami nie lubię tu być.

Sfrustrowana mama