"Przyjaciółka wymyśliła sobie swój panieński w Grecji. Tylko że my musimy za wszystko płacić"

Publikujemy list naszej czytelniczki. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Przyjaciółka wymarzyła sobie wieczór panieński w Grecji

Na początku myślałyśmy, że to żart. Wakacje za granicą to przecież nie lada wydatek, zwłaszcza dla grupy młodych kobiet, które jeszcze studiują lub dopiero zaczynają swoją karierę zawodową. Jednak Ania była całkowicie poważna. Stwierdziła, że wieczór panieński to jedyna taka okazja w życiu i chciałaby, abyśmy wszystkie spędziły go w pięknym miejscu, relaksując się i bawiąc nad brzegiem Morza Śródziemnego.

Początkowo próbowałyśmy przekonać Anię, że może lepiej byłoby zorganizować coś bliżej domu, coś równie wyjątkowego, ale bardziej przystępnego cenowo. Jednak Ania była nieugięta. W końcu, po wielu dyskusjach i namowach, postanowiłyśmy się zgodzić, zakładając, że może Ania planuje partycypować w kosztach lub przynajmniej zorganizować jakieś dofinansowanie. Niestety, bardzo się myliłyśmy.

Okazało się, że Ania oczekuje od nas, że pokryjemy wszystkie koszty — od biletów lotniczych, przez zakwaterowanie, aż po wszelkie atrakcje na miejscu. Byłyśmy w szoku. Niektóre z nas ledwo wiążą koniec z końcem, starając się opłacić czynsz, rachunki i codzienne wydatki, a tu nagle mamy wydać kilka tysięcy złotych na kilka dni zabawy w Grecji.

Canva

Próby rozmowy tylko pogorszyły sytuację

Próbowałyśmy ponownie porozmawiać z Anią, wyjaśniając jej naszą sytuację finansową i prosząc o zrozumienie. Jednak ona zareagowała z oburzeniem, twierdząc, że jeśli naprawdę jesteśmy jej przyjaciółkami, to powinniśmy zrobić wszystko, aby uczynić jej wieczór panieński niezapomnianym. Wtedy też padło kilka przykrych słów, które naprawdę nas zraniły. Ania zasugerowała, że jesteśmy egoistkami i że najwyraźniej nie zależy nam na niej tak bardzo, jak jej się wydawało.

Nie wiedziałyśmy, co robić. Z jednej strony nie chciałyśmy jej zawieść, z drugiej strony nie stać nas na tak duży wydatek. Próby znalezienia kompromisu również nie przyniosły efektu. Ania była zdeterminowana i nie chciała słyszeć o żadnej innej opcji. Coraz bardziej czułyśmy się zepchnięte do narożnika, zmuszone do podjęcia decyzji, która nie jest ani łatwa, ani sprawiedliwa.

W końcu, po wielu burzliwych rozmowach, postanowiłyśmy, że każda z nas musi podjąć decyzję indywidualnie. Część z nas postanowiła jednak zrezygnować z wyjazdu, tłumacząc Ani, że naprawdę nie są w stanie ponieść takich kosztów. Ja czułam się rozdarta między lojalnością wobec przyjaciółki a zdrowym rozsądkiem. Ostatecznie zdecydowałam, że nie mogę sobie pozwolić na taki wydatek, zwłaszcza że w mojej rodzinie niedawno pojawiły się niespodziewane wydatki związane z remontem mieszkania.

Oczywiście, nasza decyzja spotkała się z ogromnym niezadowoleniem Ani. Przestała się do nas odzywać, a nasza dotychczasowa przyjaźń zawisła na włosku. Jest mi bardzo przykro, że tak to się potoczyło. Czuję, że Ania nie docenia tego, ile dla niej zrobiłyśmy przez wszystkie te lata, a teraz, gdy naprawdę potrzebowałyśmy jej zrozumienia, ona okazała się egoistyczna i zapatrzona tylko w siebie.

Zrozpaczona przyjaciółka