"Żona się na mnie obraziła. Uważa, że na weselu podrywałem dawną sympatię"

Publikujemy list naszego czytelnika. Tekst został zredagowany przez Styl.fm. Czekamy na historie pod adresem: [email protected]. Wybrane teksty opublikujemy. Zastrzegamy sobie prawo do redakcji tekstu.

Na weselu porozmawiałem z dawną sympatią

Na weselu spotkałem swoją dawną sympatię z czasów liceum. Była to osoba, z którą nie widziałem się od lat, a nasza rozmowa była krótka i całkowicie niewinna. Podczas przyjęcia raz usiadłem obok niej i przez kilka minut rozmawialiśmy o starych znajomych, wspomnieniach z tamtych lat i o tym, jak zmieniło się nasze życie. Ani przez chwilę nie myślałem o tym, żeby podrywać ją, a tym bardziej nie miałem zamiaru zranić mojej żony.

Niestety, moja żona zauważyła tę rozmowę i od tamtej pory była wyraźnie zdenerwowana. Zamiast cieszyć się dalszą częścią wesela, unikała mnie i nie chciała ze mną rozmawiać. Kiedy próbowałem wyjaśnić, że to była tylko niewinna rozmowa, nie chciała słuchać. Była przekonana, że zrobiłem coś niewłaściwego i zdecydowała, że wyjdziemy z wesela wcześniej. Czułem się bezradny i przygnębiony, widząc, jak bardzo ją to zraniło, mimo że nie było ku temu żadnych podstaw.

Canva

Żona prawie w ogóle się do mnie nie odzywa

Od tamtej pory nasze relacje są napięte. Żona prawie w ogóle się do mnie nie odzywa, a ja nie wiem, jak przekonać ją, że nic złego się nie wydarzyło. Zależy mi na niej ponad wszystko i nie chciałbym, aby jedno nieporozumienie zniszczyło nasze małżeństwo. Próbowałem rozmawiać z nią na różne sposoby – pisałem listy, wysyłałem wiadomości, a nawet próbowałem zorganizować romantyczną kolację, ale wszystko na próżno. Żona unika wszelkich prób dialogu i wydaje się, że wciąż jest głęboko zraniona.

Rozumiem, że mogła poczuć się zagrożona, widząc mnie rozmawiającego z dawną sympatią, ale naprawdę nie było w tym żadnych złych intencji. Chciałbym, żeby zrozumiała, że moje serce należy do niej i że to ona jest dla mnie najważniejsza. Zawsze byłem i będę jej wierny. Nie wiem, jak mógłbym to lepiej wyjaśnić, kiedy ona nawet nie chce mnie słuchać.

Jest mi bardzo trudno funkcjonować w domu, gdzie panuje taka atmosfera. Nasze dzieci również zauważyły, że coś jest nie tak, co tylko pogarsza całą sytuację. Próbuję robić wszystko, co w mojej mocy, żeby naprawić nasze relacje, ale czuję, że bez rozmowy i zrozumienia z jej strony, będzie to niemożliwe.

Zdaję sobie sprawę, że muszę być cierpliwy i wyrozumiały, ale jednocześnie nie chcę, żeby to nieporozumienie zniszczyło naszą wspólną przyszłość. Mam nadzieję, że uda nam się pokonać ten kryzys i wrócić do szczęśliwego życia, jakie mieliśmy przed tym niefortunnym weselem.

Wiktor